Kriostymulacja miejscowa, ( krioterapia)

Metoda lecznicza polegająca na lokalnym schłodzeniu ograniczonego obszaru ciała przy użyciu niskich temperatur. Kriostymulacja ma charakter bodźcowy, wywołuje miejscowe odwracalne reakcje, mogące mieć również działanie ogólne na zasadach odruchowych. Zabieg polega na oziębianiu za pomocą zimnych gazów, najczęściej par ciekłego azotu, dwutlenku węgla. Czas trwania zabiegu wynosi od jednej do trzech minut, Wykonujący zabieg prowadzi nadmuch gazu na skórę ruchami okrężnymi zwracając uwagę na barwę skóry. Po zabiegu konieczne jest wykonywanie przez pacjenta ćwiczeń fizycznych. Efekty działania zabiegu to przede wszystkim działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwobrzękowe. Zwykle stosuje się minimum 10 zabiegów w jednej serii powtarzając zabiegi codziennie. Zabiegi krioterapii miejscowej mają zastosowanie w chorobach zwyrodnieniowych stawów, reumatoidalnym zapaleniu stawów, stwardnieniu rozsianym, niedowładach spastycznych, zespołach bólowych kręgosłupa, barku, łokcia innych. Istnieją również przeciwwskazania do stosowania tego zabiegu.